Zuren & base informatie

Je bent wat je eet. Je eet wat je bent.
Veel mensen plegen zelfmoord
met mes en vork.
- - Adviesbureau natuurlijke voedingsleer - -

Lees meer over klachten bij verzuring
Lees meer over base- en zurenvormend voedsel
Lees meer over de algemene maatregelen die je kunt nemen
 

Ziekten hebben een oorzaak: aanleg, verkeerde voedingsgewoonten en leefstijl
Gezonde voeding is een zeer belangrijke factor als het om gezondheid gaat. Welke therapie men ook volgt, de basis moet altijd gezonde voeding zijn.

Gezonde voeding en ziekte
Als voedsel ons lichaam binnenkomt, krijgt het een eerste voorbewerking door de inwerking van ons speeksel. Daarna komt het in de maag, waar een mengsel van zoutzuur en pepsine voor verdere vertering zorgt. Dan is het de beurt aan de twaalfvingerige darm, waarin gal en alvleeskliersappen aan de voeding worden toegevoegd. Vervolgens komt het voedsel in de dunne darm, waar onder invloed van verschillende soorten enzymen de verdere vertering plaatsheeft. Gaat er in de lange weg van omzettingen in de spijsvertering iets mis, dan krijgen we een onvolwaardig eindproduct met alle gevolgen van dien.

Om goed te kunnen functioneren moet ons lichaam geregeld 'bijtanken', want er wordt steeds voedsel verbruikt om energie te leveren, lichaamsfuncties te laten plaatshebben, reparaties uit te voeren en er worden voorraden aangelegd die zonodig later kunnen worden aangesproken. Dat gebeurt ons leven lang, dag en nacht, en wij vinden het zo vanzelfsprekend dat we er helemaal niet bij nadenken.

Het zuur/base-evenwicht
Om u het zuur/base-evenwicht in het lichaam te laten begrijpen, kunnen we de vergelijking maken met onze auto. Als we daar regelmatig verkeerde benzine ingooien, gaat er wat mis. Dat snapt iedereen. Zo gaat het ook met ons lichaam. Het maakt veel uit wat we eten om ons lichaam van de nodige voeding te voorzien.

Lang geleden aten de mensen heel anders dan nu. Ze leefden nog dichtbij de natuur en hun voeding was dan ook heel natuurlijk. Ze aten veel fruit, groenten, wortels en zaden en het eiwit- en vetgehalte was veel lager dan van de hedendaagse voeding. 'Welvaartsziekten' kwamen bij hen niet voor. Geleidelijk aan is de voeding een industrieproduct geworden en de reclame zorgt ervoor dat bij mensen de behoefte wordt gekweekt aan allerlei stoffen die niet nodig zijn om ons lichaam in stand te houden. Denk aan snoep, frisdrank, chips, sigaretten en alcohol.

Door het veranderd voedingspatroon treedt ook een verandering op in het evenwicht in ons lichaam. Wij gooien eigenlijk de verkeerde benzine in onze tank. We vervuilen en langzaam maar zeker worden de gevolgen daarvan zichtbaar in de vorm van ziekten en kwalen.

De Zweedse natuurkundige dr. Ragnar Berg publiceerde al in 1913 zijn theorie over het evenwicht tussen zuren en basen in het menselijk lichaam. Hij ging er vanuit dat wanneer de voeding teveel zuurvormende stoffen bevat in verhouding tot stoffen die basen vormen in het lichaam, slakken worden gevormd die worden afgezet in de weefsels, voornamelijk het bindweefsel. Volgens hem was de goede verhouding 80% basen en 20% zuren. Deze stelling is inmiddels aanvaard door alle deskundigen op dit gebied.

Zuren
Onder zuren worden in dit verband stoffen verstaan die na de omzetting van onze voeding in het lichaam een zure reactie geven. Het is niet zo dat zuursmakende voeding ook een zuur vormt in het lichaam. Het is zelfs zo dat over het algemeen zuursmakende producten, zoals fruit, na het omzettingsproces in het lichaam basen vormen.

Daarbij moet nog worden opgemerkt dat de voedingstoffen met een hoge Ph (zuurgraad) onderling sterk verschillen. De hoogste zuurgraad heeft vlees, het laagste scoren zure melkproducten.

Basen
Basenvormend in ons lichaam zijn alle vruchten en groenten, wortelgewassen, zuidvruchten, sojaproducten en amandelen. Als we het voedingspatroon van de meeste mensen bekijken, moeten we constateren dat bij de meesten de balans doorslaat naar een te zure voeding.

Wat gebeurt er in ons lichaam als er teveel voedsel wordt gebruikt dat zuren vormt?
Om onze lichaamscellen te beschermen, zorgt het regelsysteem in ons lichaam ervoor dat de zuurgraad (Ph) van ons bloed en het extracellulaire vocht constant tussen 7,2 en 7,4 blijft. Als er teveel zuren worden aangeboden, is ons lichaam verplicht om enkele aanpassingen te maken als noodmaatregel om het bloed en het extracellulaire vocht op het juiste peil te houden.

Dat gebeurt door het teveel aan zuren te binden aan lichaamseigen mineralen zoals magnesium, ijzer en zink. Door een te zure voeding verliezen we dus belangrijke mineralen! Deze worden voornamelijk onttrokken aan haren, huid, botten en tanden.

Mineralen zijn ook belangrijk voor de aanmaak van enzymen
Zink is betrokken bij de aanmaak van meer dan 80 verschillende enzymen. Als we teveel zuurvormend voedsel eten, gaat ook onze enzymproductie achteruit. Daardoor gaat ons lichaam op tal van punten slechter functioneren. Ook onze nieren en ademhaling zijn betrokken bij de afvoer van het teveel aan zuren. Als het om kleine hoeveelheden gaat, kan ons lichaam dat wel regelen. Als er echter, zoals tegenwoordig dikwijls het geval is, een overvloed aan zuurvormende voeding wordt geconsumeerd, kunnen we in de problemen komen en zijn allerlei ziekten en kwalen het gevolg.

De verbindingen die gemaakt worden om zuren te binden, noemen we stofwisselingsslakken. Ze worden opgeslagen in de lichaamsweefsels, in eerste instantie in bindweefsel en vet en als dat verzadigd raakt, komt het spierweefsel aan de beurt. Kleine hoeveelheden bindweefselslakken kunnen afgevoerd worden naar de nieren. Dit proces heeft 's nachts plaats. Als er echter meer zure eindproducten van de stofwisseling worden gevormd dan we kunnen afvoeren, begint een proces van zelfvergiftiging dat zich uit in allerlei ziekten en kwalen.

Ook geven deze lichaamsslakken vermoeidheid en een vergrote pijngevoeligheid. Ons lichaam reageert nu eenmaal met pijn en vermoeidheid om aan te geven dat er iets niet in orde is.

Een bekend voorbeeld van verzuring is jicht. Urinezuurkristallen worden dan afgezet op de gewrichten waardoor hevige pijn ontstaat.

Dus: als we teveel zuurvormend voedsel eten, beroven we ons lichaam van een aantal belangrijke mineralen dat nodig is voor de vorming van enzymen en er ontstaan afvalproducten in de vorm van slakken die zich afzetten in onze weefsels, waardoor vermoeidheid en pijn ontstaan. Op langere termijn kunnen zich allerlei ziekten en kwalen gaan ontwikkelen.

Het is van belang dat voeding zo zuiver en natuurlijk mogelijk is en weinig zuurvormende producten mag bevatten.

Eiwitten en zure vruchten hebben voor een goede vertering een andere zuurgraad in de maag nodig dan koolhydraten.

Dr. Hay leed aan de Ziekte van Bright, een ernstige nierziekte waaraan volgens de gevestigde geneeskunde niets meer te doen was. Hij genas door zijn theorie over zuivere voeding, de voedselcombinaties en het zuur/base-evenwicht op zichzelf toe te passen en hij viel ook nog eens 25 kilogram af!

Eet men dus tegelijk koolhydraten en te veel eiwitten dan zullen deze allebei niet volledig worden omgezet. Het gevolg is dan dat er niet goed verteerde resten in het spijsverteringskanaal overblijven die het lichaam toch op de een af andere manier kwijt moet raken. Vooral onvolledig verteerde eiwitfragmenten kunnen voor veel problemen zorgen.

Zuurgraad: balans in je lijf
We eten te zuur en gaan dat 'bezuren', onder meer door RSI, maar ook door veel andere ziektes, zoals reuma en osteoporose. Dat gebeurt onder meer door het teveel aan zuren te binden aan lichaamseigen mineralen zoals magnesium, ijzer en zink. Door een te zure voeding verliezen we belangrijke mineralen en deze worden voornamelijk onttrokken aan haren, huid, botten en tanden.

Als we teveel zuurvormend voedsel eten, gaat ook onze enzymproductie achteruit waardoor ons lichaam op tal van punten slechter gaat functioneren. Ook onze nieren en onze ademhaling zijn betrokken bij de afvoer van het teveel aan zuren. Als het om kleine hoeveelheden gaat, kan ons lichaam dat wel regelen.

Een deel van het voedsel dat we eten, wordt door het lichaam omgezet in basen en het andere deel in zuren. Of iets verzurend werkt, kun je niet proeven. Een zure vrucht als een citroen heeft een alkaliserend (basevormend) effect omdat deze vrucht de pancreas aanzet tot het produceren van basische buffers.

Over wat nu precies zuurvormend en wat basevormend werkt, zijn de voedingsdeskundigen het niet eens. Over het algemeen worden vlees (exclusief kip), vis, schaal- en schelpdieren, granen, koffie, olie, alcoholische dranken, peulvruchten en cranberry's als zuurvormend beschouwd en de overige groenten en fruitsoorten als basevormend.

Omdat het zeer moeilijk is om na te gaan wat er precies in een lichaam met voedingsmiddelen gebeurt, zijn er diverse theorieën ontwikkeld over wat de gevolgen zijn van de zuren die gevormd worden in het lichaam.

Volgens een aantal deskundigen vormen de zuren een belasting voor ons lichaam. Vlees zou ons belasten met urinezuur, levensmiddelen (onder andere fastfood, vlees, worst, cola en andere frisdranken), suiker en witmeelproducten met azijnzuur, varkensvlees en kaas met salpeterzuur, nicotine, aspirine, wijn, koffie en zwarte thee, koolzuurhoudend water en frisdrank met koolzuur.

Het lichaam moet proberen deze zure afvalstoffen te verwijderen. Het heeft daarvoor een ruime hoeveelheid basevormende levensmiddelen nodig om het zuur/basenevenwicht in stand te houden. De zuren worden voor een deel via de longen als koolzuurgas (CO2) uitgeademd en een klein deel wordt via de huid uitgezweten. Als je meer beweegt, worden er via deze wegen meer zuren afgescheiden. De grotere zuurmoleculen (zoals urinezuur, melkzuur, boterzuur, azijnzuur en vele andere zuren) moeten door het lichaam eerst gebonden worden aan mineralen (zoals calcium, magnesium, natrium en kalium), waarna ze als zouten door de nieren worden verdund en uitgescheiden. Een teveel aan zuren wordt in de loop van de dag opgeslagen in de vloeistof tussen de bindweefselcellen (onder de huid en in en om de spieren) en in het vetweefsel. 's Nachts worden de opgeslagen zuren weer in de bloedbanen gebracht, waarna ze door de nieren naar de blaas worden getransporteerd en door de longen worden uitgeademd.

Door het afscheiden van zuren en door het toevoegen van basen houdt het lichaam de zuurgraad van het bloed stabiel. Het bloed heeft een vaste waarde van 7,35 tot 7,45 pH. Water is pH neutraal (pH 7), pH-neutraal betekent dat zuren en basen elkaar opheffen. Alles wat een lagere pH heeft dan 7 is zuur, alles wat een hogere pH heeft is basisch (alkalisch).

Sluipend proces
Als je langere tijd teveel verzurende levensmiddelen hebt gebruikt, hoef je daar niet zoveel van te merken. Het proces van verzuring verloopt namelijk sluipend. Heel langzaam kan het weefsel steeds minder haar afvalstoffen kwijtraken. Als de klachten nog vaag zijn, spreken we van latente acidose, waardoor men een heel scala aan klachten kan krijgen: last van spierpijn na een ongewone inspanning, je wordt wat dikker, je krijgt vaker of continu hoofdpijn, je kan wat minder fit of sneller moe worden, last krijgen van duizeligheid, concentratieproblemen, zuurbranden, eczeem, verstopping, kringen rond de ogen of haaruitval, candida, darmparasieten en/of bacterie-infecties. Je tong kan beslagen worden, je adem kan gaan 'ruiken', vrouwen kunnen last van cellulitis krijgen en mannen van haaruitval. Teveel zuur heeft ook een negatieve invloed op het vegetatieve zenuwstelsel. Dit kan allergieën ten gevolge hebben, maar ook migraine of doorbloedingsstoornissen.

Als je lichaam nog verder verzuurt, probeert het toch een evenwicht te bewaren en 'rooft' het mineralen uit je botten, gewrichten, spieren, bloedvaten, galblaas en maag- en darmslijmvlies. Er is dan sprake van acidose. Als er calcium en magnesium aan je botten worden onttrokken, heb je op den duur kans op osteoporose.

Als er mineralen aan gewrichten worden onttrokken, leidt dat tot degeneratie. Na verloop van tijd kan het immuunsysteem de verzuurde cellen in de gewrichten aanvallen, waardoor artritis ontstaat.
Als er mineralen aan de spieren, gewrichtsbanden en pezen worden onttrokken, heb je meer kans ze te beschadigen of te scheuren. Omdat de buffers van het vet- en bindweefsel vol zijn, worden de zuren in het spierweefsel opgeslagen. Daarom kan het flink pijn doen als je onderaan je kuit een huidplooi tussen duim en wijsvinger pakt en flink knijpt. Door verzuring van de spieren kunnen sensibele zenuwuiteinden worden geprikkeld, waardoor pijn en spasmen kunnen ontstaan.

Als zuren zich in de spieren en/of pezen, gewrichtsbanden en gewrichten gaan vastzetten, kunnen jichtaanvallen en andere reumatische klachten ontstaan. Als er mineralen aan je bloedvaten worden onttrokken, kunnen er spataderen, aambeien, vaatvernauwing en doorbloedingsstoornissen ontstaan. Als er mineralen aan de bekleding van het darmkanaal worden onttrokken, kun je last krijgen van je onderbuik, colitis, diarree, de ziekte van Crohn, een spastische darm, enzovoort.
Als er mineralen aan de binnenwand van de slokdarm worden onttrokken, kun je last krijgen van brandend maagzuur. Later kun je last met slikken krijgen.

Als er niet voldoende mineralen geroofd kunnen worden, probeert het lichaam de zuren te verwijderen via de ingewanden, nieren, huid en ademhalingsorganen. Gebeurt dit via de longen, kan er astma ontstaan. Een teveel aan zuur in de neusbijholtes zorgt ervoor dat het lichaam dit probeert te verdunnen met slijm, waardoor je een lekneus of sinusproblemen kunt krijgen. Gebeurt dit via de urinewegen, dan kan dit bloed in de urine, een geïrriteerde blaas en later nierschade veroorzaken. Gebeurt dit via de huid, dan kan dit zweetvoeten, jeuk, roos, acné, ontstekingen en schimmelziektes veroorzaken.

 
Aanbevolen literatuur

"E=eetbaar?" J. Kamsteeg ISBN10: 9023010671 ISBN13: 9789023010678

"Eetwaar = eetbaar?" J. Kamsteeg ISBN10: 9023011147 ISBN13: 9789023011149

"Gezond door ontzuring" Harald Hosch ISBN 9060305647

Dagelijks bereikbaar van 10.00 tot 22.00 uur. Maak een afspraak.

 
[ omhoog ]